– The Legend of Vox Machina (seria 2, Amazon Prime)
Serial powstał na podstawie pierwszej oficjalnej kampanii D&D prowadzonej przez grupę Critical Role. Jestem całkowity laik w tym temacie, więc nie będę pisał co przeniesiono jeden do jednego z gier, tylko skupię się na samej animacji dla dorosłych. Jest to klasyczne fantasy, czyli mamy klisze i schematy tego gatunku, ale są podlane czarnym humorem i sucharami.
– Hunters (seria 2, Amazon Prime)
Tak długo czekałem na kontynuację serialu o Łowcach polujących na Niemców, którzy dopuścili się zbrodni wojennych w czasie II wojny światowej, że w końcu miałem gdzieś czy powstanie 2 drugi sezon czy serial zostanie skasowany. A gdy w końcu pojawił się drugi sezon, to nawet nie miałem zamiaru oglądać, bo 1 sezon nie był aż tak dobry.
Zacznę od moich oczekiwań do Władcy Pierścieni: Pierścieni Władzy, które mocno mi się zmieniały odkąd ogłoszono kilka lat temu, że taki serial powstanie. Pamiętam, że gdy Amazon kupił prawa to ogłoszono, że do wszystkich dzieł Tolkiena, więc jarałem się produkcją, zwłaszcza po tym jak powiedziano, kto odpowiada za serial. Pierwszym materiałem jaki dostaliśmy było pochwalenie się nazwiskami, jacy scenarzyści i reżyserzy odpowiadają za serial, znani z wielu dobrych produkcji.
Continue reading “The Lord of the Rings: The Rings of Power (Amazon Prime, seria 1)”
Dłużej czekaliśmy na trzeci sezon, który jest najlepszym sezonem, choć nie pozbawionym wad. U Chłopaków i ich sprzymierzeńców jak na ten cyniczny serial jest dość spokojnie. Wydaje się, że mają poukładane życie i wszystko jest dobrze, tylko że od pierwszego odcinka czuć, że za chwilę coś się wydarzy, że to tylko cisza przed burzą.
– The Boys Presents: Diabolical (Amazon Prime)
W końcu nadrobiłem animowanego spin-offa The Boys, czyli Diabolical. Pewnie gdyby nie premiera 3 serii Chłopaków to bym cały czas odkładał, a tak miałem pretekst, żeby w końcu się zabrać za tą animację. Jest to antologia, na którą składa się osiem odcinków rozwijających świat Boysów, do którego scenariusze pisali różni autorzy, m.in. autor komiksowego oryginału Garth Ennis, Seth Rogen, Awkwafina. No i od razu powiem, że jestem bardzo rozczarowany.
– Love, Death & Robots (seria 3, Netflix)
Drugi sezon serialu Miłość, śmierć i roboty to było dla mnie duże rozczarowanie. Większość odcinków była tak nijaka, że zlała mi się w jedną całość.Tak naprawdę to jedyny epizod z drugiej serii, który pamiętam, to Śnieg na pustyni. Nie tylko z powodu cudownej animacji, bo każdy, nawet słaby odcinek antologii, jeśli chodzi o stronę wizualną się wyróżnia, ale po prostu historia o albinosie, na którego wszyscy polują, była tak ciekawa i tak dobrze napisana, że chętnie obejrzałbym dłuższą wersję, pełnometrażową.
– The Marvelous Mrs. Maisel (seria 4, Amazon Prime)
Serial Amy Sherman-Palladino, którego akcja dzieje się na przełomie lat 50 i 60, opowiadający o Midge, która odkrywa, że ma talent komediowy i postanawia zostać standuperką, to produkcja, która kilka lat temu zachwyciła wszystkich. Wydaje mi się, że za emisji czwartej serii, to już nie jest tak wysoko ceniona produkcja jak wtedy, gdy debiutowała pierwsza seria. Nie jest teraz o tym serialu tak głośno, jak było za premiery 1 lub 2 serii.
– The Legend of Vox Machina (Amazon Prime, seria 1)
Serial powstał na podstawie pierwszej oficjalnej kampanii D&D, prowadzonej przez grupę Critical Role. Aktorzy znani z dubbingu spotykają się od 2015 roku, żeby grać w czasie rzeczywistym i transmitować dla widzów rozgrywkę na żywo w internecie. Przyznam, że z takim serialem jeszcze się nie spotkałem, którego pomysł wywodzi się z kampanii. Ale nie będę porównywał serialu do kampanii, bo nie oglądałem żadnego zapisu z jakiejkolwiek rozgrywki ani nie grałem w gry z tej serii. A nawet powiem więcej, że do czasu pojawienia się serialu nie wiedziałem, że istnieje coś takiego jak Legenda Vox Machiny.
– Archive 81 (seria 1, Netflix)
Zainteresowałem się Archiwum 81 z powodu Jamesa Wana, ale jeden ze współczesnych mistrzów horrorów jest tylko jednym z (wielu) producentów serialu Netflixa, nie jest reżyserem ani scenarzystą żadnego z odcinków. Ale to nie jest żaden zarzut co do serialu, bo to dobra produkcja Rebecci Sonnenshie, która powinna się spodobać miłośnikom kina grozy, tylko nie slasherów, w których krew leje się litrami, ale produkcji, w których powoli jest budowany klimat.
– Ray Donovan: The Movie (Showtime)
W siódmym sezonie Raya Donovana dostaliśmy zakończenie, w którym było widać, że twórcy planowali jeszcze kilka serii zrobić, a przynajmniej ósmy finałowy sezon. Wcześniejsze sezony nie miały tak urwanych zakończeń, jak finał 7 serii i tak zrobionej podbudowy pod kolejne serie. Z planów jakie David Hollander miał na kolejny sezon, to ósemka mogła być dobrym pożegnaniem z Rayem. Zresztą przyznał, że zdziwiła go decyzja o skasowaniu serialu przez stację, że nie dostali szansy na zakończenie historii Donovanów.
GALLOWA KRONIKA FILMOWA 